Verschillende soorten aangeboren afwijkingen

Er zijn veel verschillende aangeboren, oftewel congenitale, aandoeningen. Een aandoening of afwijking die aangeboren is, is aanwezig bij de geboorte. Alhoewel het een aangeboren afwijking is, wil dit niet gelijk betekenen dat de aandoening erfelijk is. Tijdens de eerste drie maanden van een zwangerschap ontwikkelt een belangrijk deel van de armen van een ongeboren kind zich. Aangeboren afwijkingen kunnen variëren in hoe ernstig deze zijn. Het kan namelijk ook voorkomen dat een hand of arm volledig afwezig is.

Een aangeboren afwijking heeft vaak te maken met verschillende factoren. Vaak is het dan ook niet één factor, maar meerdere factoren die verantwoordelijk zijn voor de afwijking. Er kunnen bijvoorbeeld een trauma, alcoholgebruik, een stoornis in een bepaald gen of een infectieziekte meespelen.

Een voorbeeld van zo een afwijking of aandoening is Radius dysplasie. Dit is een aandoening waarbij de onderarm, pols en hand afwijkend zijn. De afwijking radius dysplasie is erg zeldzaam en komt maar bij 1 op de 60.000 mensen voor. Je kunt de afwijking herkennen als er een verkorting van de onderarm is. In de hand zelf kunnen de afwijkingen verschillen, meestal is de duim te weinig tot niet ontwikkeld en zijn de vinger stijf en krom. De afwijking kan aan beide kanten voorkomen. De behandeling van radius dysplasie wordt in eerste instantie gedaan met een spalk en massage om de pols meer te strekken. Dit wordt over het algemeen vervolgd door ingrepen die als doel hebben de afwijkende stand te corrigeren.

Een ander voorbeeld van zo een afwijking is lymfoedeem. Dit is een aandoening waarbij zich teveel hoeveelheid vocht en eiwitten ophoopt in een lichaamsdeel. Het ontstaan van lymfoedeem komt vaak door een aangeboren afwijking, maar ook een ziekte, operatie of medicijngebruik kunnen een oorzaak zijn. De behandeling van lymfoedeem bestaat uit twee fases, de ontstuwingsfase en de onderhoudsfase. Bij de ontstuwingsfase gaat het er vooral om dat het lymfoedeem sterk verminderd wordt. Dit kan onder andere door middel van een therapeutisch elastische kous te dragen. Ook is bewegen erg belangrijk. De onderhoudsfase wordt ingezet wanneer er geen verbetering meer plaats vindt. In deze fase is het vooral belangrijk om de klachten onder controle te houden.